Echte Chauffeursfamilie

Op bezoek bij A.J. Herms VoF

Om te voorkomen dat ze onbewust vergeten zouden worden, zocht ik onlangs specifiek een paar merken op. Arjan Herms (38) nam contact met mij op en vertelde dat zijn vader een Iveco S-Way 460 rijdt en ook nog eens échte liefde voor het merk heeft. Hij wilde zijn vader graag eens in het zonnetje zetten. Een geschikte kandidaat en tussen de regels door gaf Arjan aan zelf ook chauffeur te zijn. Hij stuurde een foto van zijn wagen mee. Zo ontstond bij mij het idee om zowel vader als zoon in het zonnetje te zetten. Het betreft tenslotte een VoF, hoe tof is het dan wel niet om het samen te doen! Arjan ging mee in mijn voorstel, maar ik moest beloven het nog geheim voor zijn vader te houden. We planden een afspraak en zo vertrok ik op een zaterdag naar Heerde. Arjan woont zelf in Spijkenisse, maar had met de opdrachtgever geregeld dat hij in de buurt kon zijn. En zo zou hij dus ook met zijn vrachtwagen naar Heerde komen.

Surprise
Voor mij ligt Heerde ‘om de hoek’, dus kon ik kon voor de verandering eens uitslapen. Best wel lekker op de zaterdag. Ik arriveer op tijd en Arjan opent vrolijk de deur. We praten snel bij, vader Ap weet nog steeds van niks. Als ik de kamer binnenkom, stel ik mij voor en dan vallen bij vader alle puzzelstukjes op de plaats. Hij is enigszins verbaasd, maar heeft er onwijs veel zin in. Hij had veel instructies gekregen, dus dat er iets ging gebeuren was wel duidelijk. Maar hoe en wat, was nog een verrassing. We instaleren ons aan de grote tafel en moeder komt aan met de koffie. Vader is nog enigszins beduusd, maar als ik mijn schrijfwaren installeer zegt hij gelijk “Het is Ap met een p en niet met een b”.

Ik leg uit dat hij is opgegeven door zijn zoon Arjan. Ap glundert en geeft aan dat het bij zijn zoon past. Als hij iets zelf leuk vindt, gaat hij een gokje wagen. Het thuisfront heeft meegewerkt, ook moeder was op de hoogte maar heeft het stil gehouden. Toen Arjan zijn zus tegenkwam, was het moeilijk om te verzwijgen. Maar de verrassing is meer dan geslaagd, dus de familie-app kan dadelijk worden gestalkt.

Chauffeursbloed
Onlangs ben ik voor de “Keuze van” bij de firma Herms in Epe geweest. Trouwe volgers zullen zich dus afvragen of het familie betreft? Ja, dat is verre familie van Ap en Arjan, het is dus een klein wereldje. En nadat ik het verhaal van Ap en Arjan aanhoorde, vielen er bij mij nog meer puzzelstukjes op de plaats. Ap (67), vertelt dat ook bij hem het transportbloed er al vroeg in zat. De geschiedenis gaat ver terug, de opa van Ap had een transportbedrijf die zijn vader overnam. En zo wist ook Ap niet beter, dat hij zelf ook in het transport zou gaan werken. Maar hij ging wel bij bedrijven in loondienst totdat hij vanaf 1997 een zzp’er werd. Terwijl hij over de geschiedenis vertelt, haalt hij snel een foto-overzicht van boven. Allemaal bedrijven waar hij zelf gewerkt heeft en ook van zijn allereerste auto een ‘kikker’ DAF, ofwel een DAF A 1600 DA. Ik ben benieuwd naar zijn rij-uren en ervaring. Ap vertelt dat hij al zo’n 49 jaar legaal achter het grote stuur zit. Legaal ja, want een ieder weet hoe het gaat… je start op het terrein van je vader!

Toen kwam Arjan erbij
Arjan (38) komt vanaf 2006 in de onderneming, hoewel zijn vader dat in eerste instantie niet wilde. Hij begon op veertienjarige leeftijd als autowasser. Vervolgens heeft hij de transportopleiding gevolgd en daar ook zijn grootrijbewijs gehaald. In die periode was er nog een overschot aan chauffeurs en kwam je niet gemakkelijk aan een baan. Vader Ap gaf aan dat als hij écht graag op de vrachtwagen wilde, hij maar met hem mee moest komen. Arjan had tenslotte zijn grootrijbewijs, dan kon hij ervaring opdoen. En zo stroomde bij Arjan de diesel nog harder door het bloed. Hij deed enorm zijn best, dat bleef bij pa niet onopgemerkt. En zo werd de VoF opgericht, waarvan ze beiden deel uitmaken.

Ik vraag mij af of Ap zich als leermeester voor Arjan ziet? Het antwoord is nee, maar Ap vond het belangrijk dat zijn zoon (kilo)meters maakte. Dat hij ook de manier van werken van zijn vader heeft overgenomen, is alleen maar goed. Service en communicatie staan hoog in het vaandel, daar staan beide heren achter. Er zijn duidelijke afspraken gemaakt over wat en hoe. Goed voor nu en goed voor later. Het klinkt strak en wellicht ietwat chagrijnig, maar dan kan er nooit spijt over ontstaan. Zonder uitspreken bedenk ik mij dat Ap toch wel een leermeester is geweest. Een knikje van Arjan bevestigt dat.

Wat mij opvalt, is dat ze beiden géén werkshirts met bedrijfsnaam en logo aanhebben. Ap en Arjan zijn daar duidelijk over; liever goed gekleed met een mooi gestreken glad overhemd dan een werkshirt vol kreukels. Die eerste indruk is toch wel vaak het belangrijkste.

Stoppen
Vanwege gezondheidsredenen, is Ap acht maanden uit de running geweest. Hij heeft zicht toen wel bedacht, dat er meer is dan alleen maar werken. De eerste periode was te doen, maar na zo’n drie weken kwamen de muren op hem af. Een chauffeur haal je nu eenmaal niet zo gemakkelijk van de weg af. Het heeft hem goed doen nadenken, teveel stress is nu eenmaal niet goed voor de gezondheid. Daarom heeft hij besloten om niet (meer) aan bepaalde zaken mee te doen. Maar de sleutels worden voorlopig niet ‘aan de wilgen gehangen’. Ap is sinds de start een échte Iveco-man in hart en nieren. Hij zou niets anders willen rijden, maar kijkt wel vol trots naar de DAF XF 480 van zoon Arjan.

Foto’s maken
Zonder foto’s geen verslag, dus nadat de koffie op is, rijden we gezamenlijk naar een leuke locatie. Arjan heeft nog gauw gepoetst. En ook Ap heeft al eerder even afgespoeld, dat waren namelijk de orders. Door werkzaamheden moeten we toch switchen en rijden we op de bonnefooi een rondje. Daar ontstaan spontaan de mooiste plaatjes van! De heren zijn niet benauwd, als de brandweer er kan komen, lukt het ons ook. En zo staan we onder andere voor het gemeentehuis van Heerde. Hoe gaaf is dat!?

Als het fotomoment er op zit, keren we huiswaarts. Terwijl we afscheid nemen, barst de regen los. We zijn precies op tijd geweest! Ik bedank Arjan en Ap voor de gezellige ochtend, de prachtige verhalen en het respect. Houd de passie hoog, dan houd je het ’t langste vol!

Jantine