Keuze Van Jantine

... Herms

In 1876 begon de heer A.J. Herms (Albert-Jan voor zijn vrienden) een bedrijfje dat zich richtte op de wagenmakerij en het vervoer. Zijn zoon, Willem Herms, nam in 1910 een deel van de zaak over, de vervoersafdeling. De vorm van vervoer noemde men toen paardetraktie en naast directeur was Willem ook voerman. Uiteraard werden de ritten ± 75 jaar geleden veelal uitgevoerd met een wagen waar een vermogen van 1 pk voor liep en die een bakinhoud van 1 hele m³ had. Het laden van de kar ging nog met de schop. Vanwege het, in verhouding tot het werkgewicht bij een volle bak, geringe vermogen van één pk, werd de bak maar tot de helft gevuld. Het paard kon de volle vracht namelijk niet in één keer uit de zandput trekken. Ondanks het gebrek aan scholing breidde de zaak zich uit en nam Willem Sr. twee man in dienst, zijn zonen Albert-Jan en en Willem Herms Jr. In 1933 kwam de eerste vrachtwagen, een Chevrolet. Wat volgde was een mooie groei, in 2012 werd de derde vestiging geopend.

Paaltje
Wanneer ik onderweg ben naar een afspraak en voor een verkeerslicht wacht, zie ik iets ‘groens’.  Het is de Mercedes Benz Actros van Herms die daar staat te shinen in de zon. Ik maak snel een foto en denk… die is écht leuk. Ik was zo onder de indruk dat ik niet goed oplet en bijna een paaltje raak. Oeps, maar één ding is zeker, die moet in de reportage voor Trucksmagazine. Dus ik besluit via Facebook de hulptroepen in te schakelen. Bel vervolgens met Herms en de receptioniste verbindt mij door met de leiding van de transportafdeling. Die is vervolgens stil, geheel verbaast door mijn vraag, want het zijn de klachten die binnenkomen en nooit de positieve verhalen. En nu bel ik, met een compliment voor de wagen en op zoek naar de chauffeur.

Gegevens worden uitgewisseld, het bedrijf stemt in en nu nog de chauffeur. Vol goede moed, ga ik bellen. Marcel neemt verbaasd, maar vrolijk de telefoon op. Ik stel mij voor en licht mijn reden toe. Hij had het even niet zien aankomen. Dacht dat hij wellicht iets was vergeten in de bouw. Het moest even bezinken, maar hij staat wel meten open voor een reportage. We plannen een afspraak en kort daarvoor belt hij. De planning heeft nog een rit voor hem, of ik het leuk vind om mee te gaan? Daar zeg ik natuurlijk géén nee tegen en zo rijd ik op een zonnige zaterdag naar Epe.

Gezelligheid
Bij aankomst in Epe word ik vriendelijk begroet door Marcel (55). Hij komt mij met een grote glimlach tegemoet en heet mij van harte welkom bij het bedrijf. Ik parkeer mijn auto en pak mijn spullen bijeen, we lopen gezamenlijk naar de vrachtwagen. Marcel vertelt dat hij er zin in heeft vandaag. We gaan vlakbij een ritje naar de bouw doen, om een container te wisselen. Voorzien van koffie gaan we op weg naar de locatie en Marcel praat ronduit. Hoewel niemand in zijn familie werkzaam was in transport, heeft hij er altijd een voorliefde voor gehad. Geen welbekend ‘diesel in het bloed’ van huis uit meegekregen, maar zijn passie nagestreefd. Het was niet direct mogelijk om zijn droom te verwezenlijken. Maar via een omweg kwam hij bij een bedrijf om daar t.z.t. portaalchauffeur te worden. Na vijf intensieve jaren kreeg hij de kans om rijbewijs C te halen en daar kijkt hij trots op terug. De aanhouder wint en zo startte zijn droom.
 

Liever positief
Wanneer je met Marcel spreekt, hoor je dat hij oorspronkelijk niet uit deze streek vandaan komt. Een licht Rotterdams accent, ik ben benieuwd hoe hij hier terecht is gekomen? Het was niet de liefde, zoals ik in eerste instantie dacht. Zijn toenmalige werkgever verkocht de zaak. Het bedrijf dat alles had overgenomen bood hem de kans het werk te behouden, maar dan wel in een andere regio te gaan rijden. Marcel wilde blijven rijden en zo maakte hij de eerste kilometers in de nieuwe regio. Helaas volgde een nieuwe ‘kink in de kabel’ en vertrok hij enkele jaren uit het transportvak. Hij wilde niet stil zitten en ging wat anders doen. Maar de diesel stroomde al door de aderen, dus solliciteerde hij als chauffeur bij Herms. En inmiddels werkt hij hier alweer drie jaar met veel plezier. “Als je het naar de zin hebt, gaat de tijd snel”, zegt hij.

Muziek
We arriveren ondertussen bij de bouwlocatie, maar kunnen helaas het terrein niet op zoals gepland. Er moet dus iets veranderen en Marcel neemt direct contact op met de planning. Voordat ik het weet, is het ‘probleem’ opgelost. Het is geen omwissel, maar ophalen. We keren terug, terwijl ik ondertussen de kans krijg om te vragen wat Marcel zoal naast zijn werk doet? Hij vertelt enthousiast ook in een band te spelen. Zij spelen allround cover muziek, dat is lekker ontspannend!

Ook fotografeert hij graag hobbymatig. Als hij een leuke plek ziet, neemt hij daar gerust de tijd voor. Stilzitten zit niet in zijn aard, want hij houdt er ook van om een schaalmodel te bouwen of om met zijn treinbaan aan de slag te gaan. Het prettige is dat zijn vriendin die hobby’s ook leuk vindt, dus samen vormen ze de ideale combinatie.

Ergernissen
Ondertussen zijn we bij de andere locatie aangekomen, waarbij ik het benauwd krijg van de krapte. Maar Marcel blijft volkomen kalm, is er van overtuigd dat het prima lukt. Wél moeten we uitkijken dat er geen fietsers voorbij ‘vliegen’. Dat is vast voor iedereen herkenbaar, ze gaan overal tussendoor, nemen voorrang en kunnen niet wachten. Het zijn ergernissen die hem soms chagrijnig maken, terwijl Marcel juist van nature juist een positieve man is.

We hebben de container geladen en keren terug naar de zaak. Als Marcel op een tegenligger wacht, denkt een andere automobilist er wel voorbij te kunnen. We kijken elkaar aan en zeggen ‘daar heb je er weer zo een’. Blijkbaar heeft hij haast en staat het middageten koud te worden. Jammer, maar het is nou eenmaal zo en zal wellicht ook zo blijven.

Op de zaak lossen we de container en praten nog wat na. We nemen en afscheid en terwijl ik naar huis rijd, bedenk ik hoe tof het is. Het begon met een gespotte wagen, werd een leuk contact en vervolgens een fantastische dag mee. Mooi dat het zo kan gaan!

Beste Marcel, dank voor jouw tijd en gastvrijheid!

Jantine

Wie is Jantine?
Jantine is enthousiast, getrouwd en een trotse ouder van een echte puberzoon van 16. Die niet de transport is ingegaan, maar wel lekker zijn droom achterna jaagt in de wereld van de Automotive. Als er een truckshow is en hij kan mee, dan gaat hij zeker mee! Haar man is servicetechnicus en dus ook niet in de transport actief, maar begrijpt het wereldje wél want zijn vader was beroepschauffeur.

Wat doet zij?
Naast haar grote liefde voor de transport, want zij blijft het indrukwekkend vinden, werkt Jantine in een lokaal winkeltje waar ook cliënten met een dagbesteding werken. En daarnaast is Jantine ook actief in de autowereld. En mag met gepaste regelmaat een nieuw model van de auto’s testen. Zij hoopt via de online weg net zo enthousiast de truckverslagen te mogen maken als toen Trucks Magazine er nog in print was. Voor vragen mail je naar info@trucksmagazine.nl of Jantine@hobbyfotogravejantine.nl.